Procedura recenzyjna:
Nadesłane do czasopisma artykuły poddawane są procesowi recenzowania. Procedura recenzyjna zgodna jest z zaleceniami Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego (Dobre praktyki w procedurach recenzyjnych):

  1. Przesłanie tekstu do redakcji jest równoznaczny ze zgodą autora na przyjętą przez redakcję procedurę recenzowania.
  2. Teksty zgłoszone do redakcji „Parezji” stanowią oryginalne prace Autorów, które nie naruszają praw osób trzecich. Nie mogą podlegać w tym samym czasie żadnym innym procedurom wydawniczym. Autorzy podpisują oświadczenie dotyczące tych kwestii. W celu przeciwdziałania praktykom „ghostwriting” i „guest authorship”, w oświadczeniu znajduje się deklaracja dotycząca wkładu każdego z Autorów w powstawanie publikacji (z podaniem afiliacji oraz kontrybucji, tj. informacji, kto jest autorem koncepcji, założeń, metod itp.).
  3. Recenzowanie jest dwuetapowe: recenzowanie wewnętrzne i zewnętrzne.
  4. Recenzowanie wewnętrzne – dotyczy oceny formalnej i tematycznej. Dokonywane jest przez zespół redakcyjny i/lub wewnętrznych recenzentów. Po uzyskaniu pozytywnej recenzji wewnętrznej Autorzy mają możliwość naniesienia poprawek, dokonania uzupełnień przed etapem recenzowania zewnętrznego.
  5. Teksty z działów: Na nasze zaproszenie…; Studium Recenzyjne; Z życia naukowego młodych podlegają wyłącznie procesowi recenzowania wewnętrznego. Ostateczną kwalifikację do druku podejmuje Redaktor Naczelna.
  6. Recenzowanie zewnętrzne – przeprowadzane jest przez dwóch niezależnych recenzentów (spoza jednostki Autora). Recenzenci dobierani są ze względu na ich merytoryczne kompetencje w zakresie tematyki ocenianego artykułu lub w obszarze nauki, do której odnosi się ten artykuł. Recenzenci powoływani są przez Redaktora Naczelnego. Osobom recenzującym nie wolno wykorzystywać wiedzy na temat artykułu przed jego publikacją.
  7. Autorzy i recenzenci nie znają swoich tożsamości (zasada: „double-blind review proces”). W innych rozwiązaniach recenzent musi podpisać deklarację o nie występowaniu konfliktu interesów. Za konflikt interesów uznaje się zachodzące między recenzentem a autorem:

    8. •   bezpośrednie relacje osobiste (pokrewieństwo, związki prawne, konflikt, etc.),
    •   relacje podległości zawodowej,
    •   bezpośrednia współpraca naukowa w ciągu ostatnich dwóch lat poprzedzających przygotowanie recenzji.

  8. Recenzja musi mieć formę pisemną (według formularza) i kończyć się jednoznacznym wnioskiem o dopuszczeniu lub odrzuceniu artykułu do publikacji: (a) tekst do publikacji w obecnej postaci; (b) publikacja tekstu po wprowadzeniu poprawek; (c) ponowna recenzja tekstu po wprowadzeniu poprawek; (d) tekst nie nadaje się do publikacji.
  9. Dwie pozytywne recenzje dokonywane przez recenzentów zewnętrznych decydują o przyjęciu artykułu do publikacji, dwie negatywne o odrzuceniu. W przypadku, gdy recenzje są sprzeczne, powoływany jest trzeci recenzent, a jego ocena jest decydująca.
  10. Po zakończonej procedurze recenzowania, autor tekstu zostaje poinformowany o jej wynikach. Otrzymuje zalecenia i uwagi recenzentów w celu poprawienia tekstu.
  11. Nazwiska recenzentów poszczególnych numerów nie są ujawniane. Raz w roku redakcja podaje, na stronie czasopisma, zbiorczą listę recenzentów z danego roku kalendarzowego.